ميل طبيعي به خواب شبانه به‌طور عمده براساس تعداد ساعت‌هاي متوالي بيدار ماندن تعيين مي‌شود. طي زمان بيداري در روز، تمايل بيشتري براي خواب در انسان ايجاد مي‌شود.بيشتر ما تصور مي‌كنيم كنترل خواب را به دست گرفته‌ايم و ما هستيم كه تعيين مي‌كنيم چه وقت بخوابيم و كي بيدار شويم، اما حقيقت اين است هنگامي كه خواب‌آلوده مي‌شويد، كنترل مغز به‌طور غيرارادي از دست مي‌رود.هنگامي كه فشار طبيعي براي خواب به حد كافي برسد، هزاران سلول عصبي در مركز خواب مغز فعال مي‌شوند. وقتي اين اتفاق رخ مي‌دهد، خواب مانند خلباني كه كنترل هواپيما را به دست مي‌گيرد، فعاليت مغز را متوقف مي‌كند. اگر شما در آن لحظه پشت فرمان خودرو باشيد فقط سه تا چهار ثانيه كافي است تا از جاده خارج شويد.

چرخه شبانه‌روزي بدن تعيين مي‌كند، چه هنگام نيمه شب و چه وقت سپيده‌دم است. اين سيستم زمان‌سنج كه به آغازگر چرخه شبانه‌روزي معروف است، به موازات و در عين حال در تقابل با ميل طبيعي به خواب عمل مي‌كند.اين آغازگر چرخه شبانه‌روزي، هنگامي قوي‌ترين تمايل به خواب را ايجاد مي‌كند كه شما به طور معمول از خواب بيدار مي‌شويد و قوي‌ترين تمايل به بيدار ماندن را يك تا سه ساعت پيش از خوابيدن و درست هنگامي سبب مي‌شود كه ميل طبيعي به خواب، به اوج خود مي‌رسد.هنوز دليل اين تقابل كشف نشده است اما مي‌توان حدس زد موضوع مورد اشاره با اين واقعيت در ارتباط است كه برخلاف ديگر حيوانات، انسان طي روز به دفعات اجباري چرت نمي‌زند.آغازگر چرخه شبانه‌روزي مي‌تواند اين امكان را در اختيار ما قرار دهد تا در طول روز و طولاني مدت بيدار بمانيم و تمام شب را در خواب به سر ببريم.

اينرسي خواب يعني رخوتي كه بيشتر افراد وقتي كه از خواب برمي‌خيزند آن را تجربه مي‌كنند. هنگامي كه بيدار مي‌شويم مغز، همانند موتور خودرو به زماني براي گرم شدن نياز دارد.بخشي از مغز كه مسئول تثبيت حافظه است پس از بيداري، به مدت پنج تا 20 دقيقه خوب كار نمي‌كند و چند ساعت طول مي‌كشد تا به اوج فعاليت موثر خود برسد، اما اگر در هواپيما به خواب برويد و خدمه پرواز ناگهان هنگام فرود شما را بيدار كنند، ممكن است تازه پس از رسيدن به باجه گمرك متوجه جا گذاشتن گذرنامه خود شويد.به‌طور طبيعي وقفه‌اي بين بيدار شدن از خواب و فعاليت كامل مغز وجود دارد و به همين دليل است كه هرگز نمي‌خواهيد بلافاصله پس از بيدار شدن، تصميم مهمي اتخاذ كنيد. اين موضوع بيشتر براي پرستاران ملموس است كه مجبورند پزشكان را نيمه شب از خواب بيدار كنند و در مورد بيماران راهنمايي بخواهند.در انتها توصيه مي‌شود سعي كنيد به خواب كافي عادت كنيد. همه بايد قبول كنند خواب نيازي كاملا جدي است.